Na środku parkowej alejki stoi młody policjant i płacze. Przechodzień pyta go, czy może pomóc.
- Ach, proszę pana, zgubił się mój pies patrolowy.
- Nie ma się pan czym przejmować. Z pewnością znajdzie sobie drogę na posterunek.
- Tak. On na pewno, ale ja?
27 sierpnia 2010
Zguba
Subskrybuj:
Komentarze do posta (Atom)
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz